هيپنوتيسم روشى است كه اجراكننده آن (هيپنوتيست) حالتى خلسهگونه از اطاعت و تلقينپذيرى در شخص برمىانگيزد. برخلاف تصور عامه مردم، تقريباً همه افراد بشر هيپنوتيسمپذيرند. به واقع هر چه فردى بيشتر هوشمند باشد بهتر پذيراى هيپنوتيسم خواهد بود. پيشتر تصور مىشد كه تنها افراد سادهلوحِ زودباور هستند كه به آسانى هيپنوتيسم مىشوند ولى اين پندار ديگر اعتبار ندارد. البته بهطور كلى هيپنوتيسم كردن افرادى كه خود مايلند تحت اين آزمايش قرار گيرند آسانتر است ولى افراد شكاك و بىميل را نيز مىتوان هيپنوتيسم كرد. گرچه هيپنوتيسم كردن آنان نسبتاً دشوارتر است. مِسمر (بنیانگذار هیپنوتیسم)، هيپنوتيسم را «مغناطيس حيوانى» مىناميد و باور داشت يا دست كم تبليغ مىكرد كه علت همه بيمارىهاى جسمى و روانى نوعى آشفتگى در اين مغناطيس حيوانى است. او به واقع بهبودهايى چشمگير در بيماران خود برمىانگيخت ولى احتمالاً بيشتر بيماران او گرفتار بيمارىهاى روان-تنى يا ذهنى-تنى بودند و بيمارىهاى آنان با تلقين و محيط جادويى-نمايشى كه او برپا مىكرد تغيير مىيافتند اين روش چگونه عمل می کند؟ هيپنوتيسم نوعى حالت ذهنى غير معمول (تغيير يافته) است ولى خواب نيست. اين حالت ميانى وضعيتى جادويى نيست بلكه نوعى حالت تغيير شعور و ادراك است كه صداى هيپنوتيست كه ترغيب كننده، آمرانه و با اعتماد به نفس است در شخص ديگر پديد مىآورد. هيپنوتيسم شونده به مرحلهاى مىرسد كه باور مىكند آنچه به او گفته شده حتماً اتفاق خواهد افتاد؛ و اين معمولاً اتفاق خواهد افتاد. روش اجرا چگونه است؟ هيپنوتيست به طريقى آهسته، كنترل شده، ترغيب كننده، و در عين حال آمرانه با بيمار صحبت مىكند. برخى هيپنوتيستها از بيمار مىخواهند كه بر چيزى خاص تمركز ذهن كند. آنان گاهى از يك پرتوى نور مستقيم يا بازتابنده، يا يك آونگ براى متمركز كردن ذهن و حواس بيمار استفاده مىكنند، يا چيزى به بيمار مىدهند كه محكم در مشت خود نگه دارد، يا از بيمار مىخواهند كه تصويرى خاص در ذهن خود مجسم كند. هدف اين گونه تمركزها و خلسههاى القايىِ بعد از آن، شل كردن عضلات و رفتن به حالت خلسه و تلقین پذیری می باشد. هیپنوتیست ها سعی نمی کنند شخص هيپنوتيسم شده را وادار به كارى خاص كنند و فقط با او گفتگو مىكنند تا نكات و مسائل پنهان روان او يا تجربههاى تلخ زندگى او و به عبارت دقيقتر ريشه ناراحتى يا نگرانى يا درد و بيمارى او را آشكار سازند. اين روش چه کاربردی دارد؟ یکی از كاربردهای هيپنوتيسم بازيابى اطلاعات فراموش شده از حافظه است. کاربرد دیگر در حرفه پزشكى و براى مقاصد درمانى بوده زيرا بسيارى از دردها و بيمارىهاى لاينحل، خواه جسمى يا روانى، واكنشهاى خوب به هيپنوتيسم نشان دادهاند. امروزه آسم، بىخوابى، انواع ترسهاى نامعقول و بعضاً فلج كننده چون وحشت از ارتفاع بلند، وحشت از مسافرت هوايى، يا وحشت از جراحى دندانپزشكى، و چندى ديگر مانند آنها را مىتوان با هيپنوتيسم درمان كرد. همچنين عادتهاى نامطلوب و زيانآورى چون سيگار كشيدن و ناخن جويدن را مىتوان به راحتى با استفاده از هيپنوتيسم ترك كرد. چه انتقاداتی به این روش وارد است؟ يك پزشك هيپنوتيست در اين باره این روش مىگويد: یكى از مسائلى که بيشتر مردم را نگران مىكند این است که آنان گمان مىكنند در حالت هيپنوتيسم به حيوانى بىاراده تبديل خواهند شد و كارهاى عجيب و ناپسند خواهند كرد. اين خيالى بىاساس است و واقعيت ندارد. ما اشخاص نيازمند كمك را وادار نمىكنيم كارهاى پوچ يا ناپسند انجام دهند. محبوبيت وسيع روش هيپنوتيسمدرمانى بين پزشكان كشورهاى غربى در دهههاى اخير بيشتر به اين دليل است كه اين روش در بسيارى موارد كه دارو درمانهاى معمول فايده نداشتهاند مفيد بوده است