از انواع صیفی جات، می‌توان از انواع کدو، بادمجان، فلفل، کلم، سیب‌زمینی، سیر، پیاز، ذرت، هویج، کرفس، باقلا و لوبیا سبز، چغندر، گوجه‌فرنگی و خیار را نام برد .

چغندر :
این گیاه دارای ریشه ای حاوی مواد قندی می باشد. برگ های بزرگ چغندر در روز در برابر نور و اشعه خورشید، ساکاروز ساخته و در شب به ریشه می رود و در آنجا ذخیره می شود، به همین دلیل برگ چغندر در شامگاه شیرین و در صبح بی مزه است، بنابراین برگ آن در صبح جز سبزی های خنک بوده و در عصر خنکی کمتری دارد.
چغندر دارای ویتامین آ و ب و ث و همچنین ارسنیک، روبیدم، مواد ازته، قندی، آهن و کلسیم است.
خواص درمانی چغندر :
مقوی قلب، ضد تب، خواب آور، ضد سرفه، ضد ورم حنجره، ضد روماتیسم و ضد حصبه می باشد. برای درد مفاصل و نقرس، تقویت استخوان ها، درد کلیه، زیاد کردن نیروی حافظه و اعصاب، مفید بوده و از بیماری جذام جلوگیری می کند.
شستن سر با جوشانده برگ چغندر باعث از بین رفتن چربی و شوره سر می شود و آب آن برای التهاب مثانه و رفع یبوست و بیماری های پوست مفید است و تامین کننده عناصر معدنی بدن و انرژی زا است.
نکته :
باید توجه داشت که زیاده روی در خوردن چغندر ممکن است در ایجاد سنگ کلیه و مثانه موثر باشد، از این رو کسانی که به این بیماری ها دچارند باید از خوردن چغندر و برگ های آن بپرهیزند.
شلغم :
شلغم دارای فسفر، ید، گوگرد، موتد نشاسته ای، مواد ازته، مواد چرب، کمی ارسنیک، روبیدم، ویتامین های آ، ث، تیامین، رایبوفلاوین، نیاسین، هیدراتهای کربن، منیزیم، کلسیم، فسفر، آهن، پتاسیم می باشد.
خواص و اثرات دارویی شلغم :
دارای طبع گرم و مرطوب است. ادرار آور، مهیج قوای جنسی، دافع سنگ و شن کلیه و مثانه، ملین سینه، تقویت نور چشم، میکروب کش، پایین آورنده ی فشار خون، آنتی بیوتیک، مقوی رحم است، و در موارد سرفه و سیاه سرفه، بیماری های پوستی، گلو درد، سرماخوردگی، نقرس، زیاد کننده ی ترشح اسپرم کاربرد دارد و نفاخ است.
از دانه شلغم، روغنی به دست می آید که اثر نرم کننده و ملین و ضد نفخ دارد، و مصرف آن باعث پیشگیری از قولنج های کبدی و کلیوی می شود.
خوردن جوشانده ی شلغم برای برفک دهان اطفال مفید است. همچنین برای تقویت رحم و امادگی پرورش کودک و نیرو بخشیدن به تخمدان ها مفید است.
نکته :
در گرم مزاجان، مصرف شلغم ایجاد نفخ و سر درد می کند که برای درمان باید سکنجبین بخورند.