بلوط درخت بومی در مناطق معتدله است و در ایران در جنگل‌های كردستان، ‌لرستان و كهكلویه می‌روید. ارتفاع این درخت در بعضی نواحی تا ۵۰ متر و قطر تنه آن به ۳ متر نیز می‌رسد‌. برگ‌های درخت بلوط پنجه‌ای و مانند انگشتان دست می‌باشد. میوه درخت بلوط كه به‌نام بلوط معروف است مانند فندق بوده و در پیاله‌ای جای می‌گیرد.

تركیبات شیمیائی

پوست و برگ درخت بلوط دارای تانن، قند، اسید گالیك، اسید مالیك، كوئرسین Quercine، موسیلاژ، پكتین، ‌رزین و روغن است.

خواص داروئی

بلوط از نظر طب قدیم ایران گرم و خشك است. میوه بلوط از قدیم‌الایام مورد مصرف بوده و از آن به‌عنوان غذا استفاده می‌كرده‌اند‌. حتی اگر آن را خشك و آرد كرده و با آرد گندم مخلوط می‌كنند و از آن نان تهیه می‌نمایند‌. می‌توان بلوط را بو داده و سپس آن را آرد كرده و از آن چائی تهیه كرد. مقدار مصرف آن یك قاشق چایخوری در یك لیوان آب جوش می‌باشد‌. این دم‌كرده را می‌توان برای موارد زیر به‌كار برد:

·   بواسیر را برطرف می‌كند.

·   اسهال ساده و اسهال خونی را رفع می‌كند.

·   درد معده و گاز معده را برطرف می‌كند.

·   برای رفع كم‌خونی مؤثر است.

·   نرمی استخوان را درمان می‌كند.

·   برای تقویت عمومی بدن مؤثر است.

·   برای معالجه اسهال اطفال، ‌در بلوط را با كاكائو مخلوط كرده و دم‌كرده آن را به اطفال می‌دهند.

·   ـ خواص درخت بلوط:

·   برای استفاده از پوست درخت بلوط می‌توان آن را آرد كرده و با عسل مخلوط كنید و یا اینكه یك قاشق آن را در یك لیوان آب جوش ریخته و به مدت ۱۰ دقیقه دم كنید:

·   خونریزی‌ها را متوقف می‌سازد.

·   درمان‌كننده بواسیر خونی است.

·   خاصیت ضد عفونی دارد.

·   ادرار را زیاد می‌كند.

·   ترشحات زنانه را از بین می‌برد.

·   ـ مصارف خارجی پوست درخت بلوط :

·   برای استفاده خارجی از جوشانده پوست درخت استفاده می‌شود. بدین منظور باید ۱۵ گرم پوست درخت را در یك لیتر آب جوش ریخته و بگذارید به آرامی بجوشد تا حجم آن به دوسوم تقلیل یابد. از این جوشانده می‌توان به‌عنوان كمپرس استفاده كرد و یا آن را در وان حمام ریخته و در آن استراحت نمود:

·   خون‌مردگی را درمان می‌كند.

·   اگزما را از بین می‌برد.

·   اگر واریس دارید این قسمت‌ها را با جوشانده پوست بلوط كمپرس كنید.

·   برای درمان بیماری‌های پوستی در وان حمام كه در آن جوشانده پوست درخت بلوط را ریخته‌اید به مدت یك‌ربع ساعت استراحت كنید.

·   ـ گز علفی:

·   در اثر نیش زدن حشره‌ای مخصوص به برگ و یا شاخه‌های درخت بلوط ماده‌ای به بیرون تراوش می‌كند كه در اثر مجاورت با هوا سفت شده و به‌صورت دانه‌هائی به قطر ۲ سانتی‌متر بر روی ساقه و یا برگ ظاهر می‌شود. برای استفاده از گز شاخه‌های درخت را تكان می‌دهند تا دانه‌های گز به زمین بریزد. البته این دانه‌ها مخلوط با برگ و پوسته درخت است كه باید تمیز شود. گز علفی از نظر طب قدیم ایران گرم و خشك است. برای استفاده طبی از گز علفی می‌توان آن را با عسل مخلوط كرد و یا جوشانده آن را تهیه نمود. (۵۰ گرم در یك لیتر آب جوش)

·   ـ خواص گز علفی:

·   قابض است.

·   خونریزی‌ها را متوقف می‌سازد.

·   مقوی معده است.

·   تقویت‌كننده دستگاه تنفسی است.

·   سینه را نرم و صدا را صاف می‌كند.

·   سرفه‌ها را برطرف می‌كند.

·   تنگی نفس را درمان می‌كند.

·   برای معالجه بواسیر گز علفی را با عسل مخلوط كرده و بر روی بواسیر بگذارید.

·   مضرات

·   مضرات خاصی برای آن بیان نشده است.