برگ‌های این گیاه ساده و پوشیده از تارهای خشن است‌. گل‌های آن به رنگ آبی‌، سفید، بنفش و آبی می‌باشد‌. گاو زبان احتمالاً از شمال آفریقا به نواحی دیگر راه یافته و امروزه در منطقه مدیترانه، نواحی شمال آفریقا و قسمت‌هائی از خاورمیانه می‌روید‌. گل‌، برگ و سرشاخه‌های گل‌دار آن به مصرف داروئی می‌رسد‌.

تركیبات شیمیائی

گل گاو زبان و برگ‌های آن دارای لعاب فراوان است‌. این گیاه دارای نیترات پتاسیم‌، رزین‌ها و مالات كلسیم‌، منگنز‌، منیزیوم‌، اسید فسفریك و آلانتوئین می‌باشد‌.

خواص داروئی

·   گاو زبان از نظر طب قدیم ایران سرد است.

·   گل گاو‌زبان و برگ‌های آن تصفیه كننده خون است.

·   آرام‌كننده اعصاب است.

·   عرق‌آور است.

·   ادرار‌آو‌ر است.

·   كلیه‌ها را تقویت می‌كند.

·   سرماخوردگی را برطرف می‌كند.

·   . برای از بین بردن سرفه از دم‌كرده گل گاو زبان استفاده كنید.

·   در درمان برونشیت مؤثر است.

·   بی‌اختیاری دفع ادرار را درمان می‌كند.

·   التهاب‌ و ورم كلیه را درمان می‌كند.

·   در درمان بیماری سرخك و مخملك مفید است.

·   ضماد برگ‌های گاو‌زبان برای رفع ورم مؤثر است.

·   برگ‌های گاوزبان را بپزید و مانند اسفناج از آن استفاده كنید.

·   برگ‌های تازه گل گاو‌زبان دارای مقدار زیادی ویتامین C می‌باشد و در بعضی از كشورها آن را داخل سالاد می‌ریزند.

·   مضرات

·   گاوزبان به‌علت داشتن آلكالوئید برای زنان حامله و كودكان مضر است.