این روزها بیشتر به من گل رنگ مى گویند، ولى در فارسى به یك نوع من كه در خراسان، تبریز و تراران تفرش به عمل مى آید. كافیشه، زعفران كاذب و گل زردك گویند و به یك نوع دیگر من كه در ناحیه ایسبیلى گیلان و در مغرب ایران، اشتران كوه، جام تونه در كرمانشاه و همچنین در بوشهر، بیشه و كازرون به عمل مى آید كاجیره - كاژیره - كاجره - بهرامه - بهرمان گویند.
نام علمی من Carthamus tinctorius است و در فارسى به دانه من خسك دانه و تخم كاجره و اعراب به دانه من قرطم، حب العصفر و بذر الاحریض گویند. گل من خاردار و زرد مایل به قرمزى است، ولى تدریجا زرد نارنجى مى شود. از گل من براى رنگ كردن پارچه و به جاى زعفران براى رنگ كردن غذا استفاده مى كنند، هر كس گل مرا بخورد رنگ ادرارش قرمز مى شود.
عصاره گل من كه در رنگرزى به كار مى رود، به نام زردج معروف است و اعراب به آن ماءالعصفر گویند، گل من مانند دانه هایم داراى اثر مسهلى است، جوشانده 12 تا 24 در هزار آن محلل غذا و مقوى اعصاب، خلطآور و قاعده آور است، و در ذات الریه تجویز مى شود. گل نوع كاجیره معرق، تب بر، ضد كرم و قاعده آور مى باشد و در استعمال خارجى به عنوان ضد عفونى كننده و التیام دهنده زخمها استفاده مى شود و براى معالجه سوزاك چه از راه شستشو و چه از راه خوردن مفید مى باشد.