جنبش ارگانیک به طور گسترده اشاره به سازمان ها و افرادی که در سراسر جهان در ترویج کشاورزی ارگانیک درگیراند دارد.  تاریخچه آن به نیمه اول قرن بیستم، هنگامی که کشاورزی مدرن در مقیاس وسیع شروع به ظهور کرد، برمی گردد.

جنبش ارگانیک در اوایل دهه ی 1900 در پاسخ به جهت گیری به سمت کودهای سنتزی نیتروژنی و آفت کش ها در روزهای اولیه کشاورزی صنعتی آغاز شد. این جنبش برای سال ها خاموش بود، اما توسط گروهی کوچکی از کشاوزان متمایل به اکولوژی، زنده نگهداشته شده بود. این کشاورزان از مجامع مختلف گرد هم آمدند؛ انجمن دیمیتر 1 بین الملل از آلمان، که مروج کشاورزی بیودینامیک است و اولین برنامه ی صدور گواهی نامه را آغاز کرد، جامعه ی کشاورزی و باغداری ارگانیک استرالیا، انجمن خاک شناسی بریتانیا، نشریه رودال در ایالت متحده، همراه با دیگران. در سال 1972 این سازمان ها به هم پیوستند و فدراسیون جهانی جنبش کشاورزی ارگانیک (IFOAM) را شکل دادند.  IFOAMچارچوب اصلی استاندارها در رابطه با تولید محصولات ارگانیک را تنظیم می نماید و سپس آنها را به تایید سازمان های ملی، همچنین سازمان های اجرایی می رساند، تا بدین ترتیب، نسبت به تجارت بین المللی محصولات ارگانیک کمک نماید. علاوه بر این IFOAM با برگذاری کنفرانس ها، سمینارها و انتشار مجلات علمی به زبان های مختلف، زمینه تبادل اطلاعات و نظریات را فراهم می سازد.
 
در سال های اخیر، آگاهی های محیط زیستی به سوی تقاضا و تبدیل به کشاورزی ارگانیک رانده شده است. برخی دولت ها، از جمله اتحادیه اروپا، حمایت از کشاورزی ارگانیک، از طریق اصلاح یارانه کشاورزی، را آغاز کرده اند. تولید و بازاریابی تولیدات ارگانیک با سرعت بالایی در حال رشد است.

آغاز جنبش ارگانیک را می توان در آغاز دهه 1800 جستجو کرد. در 1840 Justus Von Liebig  تئوری تغذیه معدنی گیاه را مطرح کرد. Liebig معتقد بود که کود می تواند به طور مستقیم جایگزین نمک های معدنی شود. سال ها بعد در سال 1910، قبل از جنگ جهانی اول، دو شیمیدان به نام های فریتز هابر و کارل بوش، روش سنتز محلول آمونیاک با استفاده از نیتروژن اتمسفر، را ایجاد کردند. این شکل از محلول آمونیاک برای تولید مواد منفجره استفاده می شد، اما پس از جنگ، برای بارورسازی خاک زمین های زراعی به کار گرفته شد.
غذاهای ارگانیک در ابتدا به عنوان یک مد زود گذر دیده می شد، در حالیکه امروزه بسیار گسترده شده است.
انجمن خاک شناسی بریتانیا جز قدیمی ترین سازمان های ارگانیک در بریتانیا می باشد. این انجمن در سال 1946 با هدف تحقیق و جمع آوری اطلاعات در زمینه ی زنجیره تولید غذا و سلامت انسان و محیط، تاسیس شد. شاید بیشترین شهرت این انجمن، مربوط به قوانین استانداردی باشد که برای تولید محصولات غذایی ارگانیک وضع نموده است و به صورت گسترده ای استفاده می شود، باشد.
کشاورزی ارگانیک بازگشت به گذشته نیست، بلکه سیمای کشاورزی آینده می باشد
 
 
در اوایل دهه 1980، انجمن تولید کنندگان محصولات ارگانیک و انجمن کشاورزان ارگانیک بریتانیا، به ویژه با هدف ارتقای سطح آگاهی تکنیکی تولید کنندگان تجاری محصولات ارگانیک، همچنین کشاورزانی که قصد تغییر در شیوه کشاورزی به سمت ارگانیک را دارند، تشکیل شد. این هدف از طریق انتشار فصلنامه کشاورزی نوین، برگزاری کنفرانس دوساله در دانشکده کشاورزی بریتانیا، همچنین برگذاری یک سری راه پیمایی ها و سمینارها محقق گردید.

همچنین در دهه ی 1980 مزرعه تحقیقاتی Elm جهت انجام تحقیقات و پیشرفت کاری تولید کنندگان ارگانیک تاسیس شد. مزرعه تحقیقاتی Elm ارتباط تنگاتنگی را با دانشگاه ها و موسسات تحقیقاتی دیگر، در اروپا برقرار نمود. در دهه گذشته مزرعه تحقیقاتی Elm، انجمن خاکشناسی بریتانیا، انجمن کشاورزان ارگانیک بریتانیا و انجمن تولید کنندگان محصولات ارگانیک به هم ملحق شدند تا با  مساعدت افراد صاحب تجربه در امر کشاورزی ارگانیک، یک سرویس مشاوره ای ارگانیک جهت برقراری ارتباط مستقیم با زارعین و کشاورزان ترتیب دهند. همچنین تعدادی تشکیلات بازاریابی محصولاتارگانیک شامل تعاونی های تولید کنندگان به وجود آمده است که نقش قابل توجه ای در تخفیف مسائل بازاریابی محصولات ارگانیک خصوصاً در مورد تولیدکنندگان جز، ایفا می نمایند.
کشاورزی ارگانیک، تجلی افکاری است که از حدود دهه 1920 شکل گرفته اند. آن افکار به طرز چشمگیری تکامل یافتند تا این که صورت علمی به خود گرفتند و در عین حال جنبه اصلی فلسفه خود را در نحوه برخورد با سیستم های طبیعی که همانا همگامی با طبیعت و احترام به آن می باشد، نه تسلط بر آن، نیز حفظ نمودند. جنبش ارگانیک در همین راستا برپا گشت. این جنبش، خبر از یک دگرگونی در شیوه کشاورزی می دهد که در هر کشوری در دنیا که صاحب کشاورزی پیشرفته می باشد، در حال وقوع است. کشاورزی ارگانیک بازگشت به گذشته نیست، بلکه سیمای کشاورزی آینده می باشد.