کلسترول هم دوست و هم دشمن ما است. در سطحی نرمال و طبیعی اش، کلسترول یک ماده حیاتی برای عملکرد سالم بدن خواهد بود اما اگر میزان آن در خون بیش از حد مجاز باشد، تبدیل به خطری بی سر و صدا می شود که شانس حمله قلبی را بالا می برد.

عمدتا مردم تصور می کنند که کلسترول از محصولات مشتق شده از حیوانات به دست می آید و برای بدن مضر است در صورتی که این ماده حتی توسط خود بدن نیز تولید می شود. با ورزش مداوم و رژیم غذایی سالم، می توان میزان این ماده در خون را متعادل کرد.

ممکن است در خانواده شما افرادی با سابقه کلسترل بالا وجود داشته باشند، این مسئله می تواند به ژنتیک شما نیز مرتبط باشد و بنابراین بهتر است همیشه مراقب تغذیه و ورزش خود باشید.

با این حال، بالا بودن کلسترول فقط از طریق آزمایش خون مشخص می شود و هیچ علامت بیرونی ندارد که از طریق آن متوجه شوید در معرض حمله قلبی هستید. معمولا توصیه می شود که هر 5 سال یک بار سطح کلسترول خون کنترل شود.

بهترین راه برای کاهش کلسترول خون در سنین پایین، ورزش و تغذیه مناسب است اما اگر این دو مسئله موثر نبودند، پزشکان داروهای خاصی تجویز می کنند. معمولا میزان کلسترول خون می تواند معیار خوبی برای آن باشد که فرد متوجه شود طی ده سال آینده خطر حمله قلبی را خواهد داشت یا خیر.

کلسترول چیست؟

کلسترول را در تک تک سلول های بدن می توان یافت، چرا که برای عملکرد سالم، سلول ها به آن نیازمند هستند. حتی اگر از طریق غذاهای مختلف کلسترول دریافت نکنید، خود بدن اقدام به تولید کلسترول در سطح مطلوبی می کند. کلسترول در حالت ملموس فیزیکی اش، چرب و چسبنده است.

یک لیوان آب را در نظر بگیرید که روغن روی آن می ریزید. روغن نمی تواند با آب مخلوط شود، بنابراین کلسترول هم محلول در خون نیست و به وسیله لیپوپروتئین ها به سراسر بدن منتقل می شود.

ذرات کوچک کلسترول توسط دو نوع لیپوپروتئین نام آشنا در بدن به این سو و آن سو برده می شوند:

    لیپوپروتئین با چگالی پایین (LDL) - کلسترولی که توسط این لیپوپروتئین جا به جا می شود را کلسترول بد می نامند.
    لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) - کلسترولی که توسط این لیپوپروتئین جا به جا می شود را کلسترول خود می نامند.

به طور کلی، کلسترول چهار عملکرد دارد که بدون آن ها، انسان زنده نمی ماند:

    در ساختار دیواره سلولی مشارکت دارد.
    بخشی از اسیدهای معده را تشکیل می دهد.
    به بدن اجازه می دهد تا ویتامین D تولید کند.
    به بدن اجازه می دهد تا یک سری هورمون تولید کند.