علف هفت‌بند گیاهی است یكساله و دارای ساقه خوابیده كه طول آن به ۵۰ سانتی‌متر می‌رسد. برگ‌های آن ریز، نوك تیز و گل‌های آن ریز و كوچك و به رنگ صورتی است. این گیاه در اكثر نواحی آسیا، اروپا و آفریقا و آمریكا می‌روید و در مقابل عوامل خارجی بسیار مقاوم است. به‌طوری كه حتی اگر لگدمال شود باز هم از بین نرفته است. علف هفت‌بند در چمنزارها، كنار جاده‌ها، اراضی متروك و خرابه‌ها، مناطق سایه‌دار و بین تخته سنگ‌ها می‌روید. این گیاه در اكثر نقاط ایران نیز وجود دارد.
تركیبات شیمیائی
علف هفت‌بند دریا اسید پوگیلونیك، اسید اگزالیك، آرابینوسید، اسانس، مواد رزینی، مواد قندی و موسیلاژ می‌باشد.
خواص داروئی
· گیاه هفت‌بند از نظر طب قدیم ایران گرم و خشك است.
· قابض است و برای رفع اسهال و اسهال خونی به‌كار می‌رود.
· در بند آوردن خونریزی مفید است.
· آسم و برونشیت را درمان می كند.
· تب را پائین می‌آورد.
· برای برطرف كردن اگزما به‌كار می‌رود.
· ورم روده بزرگ را برطرف می‌كند.
· برای رفع ترشحات زنانه مفید است.
· برای درمان زخم‌های چركی، گرد این گیاه را روی زخم‌ها بریزید.
· سنگ كلیه و مثانه را خارج می‌سازد.
· برای رفع دردهای معده مفید است.
· برای درمان استسقاء مفید است.
· در معالجه میگرن مؤثر است.
· درد سیاتیك و درد كمر را برطرف می‌كند.
· نفخ را برطرف كرده و هضم غذا را تسهیل می‌كند.
· تاول و سوختگی را با كمپرس این گیاه معالجه كنید.
· برای تسكین دردهای نقرس و رماتسم از كمپرس این گیاه استفاده كنید.
· آنهائی‌كه به بیماری قند مبتلا هستند با استفاده از این گیاه می‌توانند قند خون خود را كنترل كنند.
· طرز استفاده
· ـ جوشانده: مقدار ۳۰ گرم گیاه خشك را در یك لیتر آب جوش ریخته و به مدت ۱۰ دقیقه بگذارید بجوشد سپس آن را صاف كرده با شكر و یا عسل مخلوط كنید. مقدار مصرف این جوشانده یك فنجان سه بار در روز است.
· مضرات
· این گیاه محرك سلسله اعصاب بوده و ممكن است استفاده زیاد از آن باعث تشنج شود.