دانه‌های معطر و مطبوعی به رنگ قهوه‌ای مایل به قرمز در آن وجود دارد كه به مصرف ادویه و خوشبو كردن مشروبات و غذاها می‌رسد.

این گیاه پایا و علفی است كه ریزوم آن ساقه‌های هوائی مانند برگ به هم پیچیده گاهی تا ارتفاع ۴ متر خارج می‌شود. یك یا دو ساقه گل دهنده از قاعده ساقه‌های هوائی خارج می‌شود كه دارای گل‌های كوچك به رنگ سفید یا سبز روشن می‌باشد. میوه هل بیضی شكل، مانند قلب و به رنگ زرد یا سبز روشن به طول ۱-۲ سانتی‌متر است.

تركیبات شیمیائی

هل دارای اسانس فرار و معطری در حدود ۴% می‌باشد ضمناً این گیاه دارای مواد رزینی و چربی نیز است.

خواص داروئی

·   هل از نظر طب قدیم ایران گرم و خشك است.

·   چون هل به شكل قلب می‌باشد بنابراین تقویت كنده قلب است.

·   بادشكن بوده و گاز معده و روده را خارج می‌سازد.

·   تقویت كننده بدن است.

·   ادرارآرو است.

·   قاعده‌آور است.

·   مقوی سیستم هضم است.

·   باعث هضم غذا می‌شود.

·   زخم‌های دهان را برطرف می‌كند بدین منظور دم‌كرده هل را در دهان مضمضه كنید.

·   خوشبوكننده دهان است.

·   برای تسكین گوش‌درد، گرد هل را در گوش بریزید.

·   برای برطرف كردن دل به‌هم خوردگی و تهوع،‌ از دم‌كرده هل استفاده كنید.

·   اشتهاآور است.

·   تب را پائین می‌آورد.

·   معالج سرماخوردگی است.

·   برای تسكین درد رماتیسم مفید است

·   ترشی معده را برطرف می‌كند.

·   ضد مسمومیت است.

·   برای رفع بیماری‌های چشم مفید است.

·   طرز استفاده

·   مقدار ۳۰ گرم هل كوبیده را در یك لیتر آب جوش ریخته و بگذارید به مدت ۱۰ دقیقه دم بكشد سپس صاف كرده و بنوشید. هل را همچنین می‌توان به چائی یا دیگر مشروبات الكلی اضافه كرد.

·   مضرات

·    مصرف زیاد هل برای روده‌ها مضر است. برای رفع این اشكال آن را باید با كتیرا خورد.